Gece yarısı uyanırsan
Yatağın boş yastığın soğuk
Fener alayları sokaklarda
Aç kapını aç balkona çık

Bak bırakmış aşk meleği
Kim bilir kiminle uçuyor
Işık saçan kanatlarıyla
Sanki şehir senden kaçıyor

Sakın sanma pişman olur sabaha
Yanılmıştır dönecek sana
El sallayan sevgiliye veda et
Ömrün İstanbul’a elveda

Hani bendim gönül sultanı
Hani bendim tek rüyalarında
Vefasızlar mırıldansın
Ver kalbini sokağın şarkısına

İçtiğiniz şarapların tadıyla
Uğurla senin olanı
Korkakların tesellisi unutmak
Hatırla senden çok senin olanı

Sakın sanma uyanırsın sabaha
Bir rüyadır dönecek sana
El sallayan sevgiliye veda et
Ömrün İstanbul’a elveda

Ayin gibi bu aşk
Ayin gibi bu ayrılık
Ayin gibi beklemek
Ve seni gizlemek

Sen de yenik düşme
Sabrını yitirme
Korkma ölmezsin daha çok istedin diye

Bir ömür yetmez ki
Sana doymaya ah be sevgilim
Bir hayat yetmez ki
Bir kıyısından başlasak aşkın bari

Benim gibiler
Sevmeyi sevenler
Her derdi çeker de
İhanete gelemezler
Kaldırsana başını
Yüreğime dokunsana
Ben hazırım her şeye
Bak hayat çok kısa

Ayrılık yorar
Ayrılık yakar
Ayrılık yıkar
Derken iz kalır kalbinde

Bir ömür yetmez ki
Korkarsan hayattan
Sen de yetmezsin ki

Çok mu zor
Bu kadar mı zor
Başlamak bir aşka kollarında
Kavuşmak dudaklarında
Teninde biraz kor kaldıysa
Tutkularıma

Ne biçim bir aşk bu
Bakıyorum gözlerine görüyorsun
Tutuyorum ellerini
Tutuyorsun sen de
Ne kaldı o zaman geriye

Döndür
Sapmayacak sandığım yolumdan beni döndür
Söndür
İçimde yanan bu kör inadı aşkınla söndür
Hadi beni döndür
Yolumdan döndür

Zamanın eli değdi bize
Çoktan değişti her şey
Aynı değiliz ikimiz de
Zaaflarına bir gece
Hatalarına bir nilüfer
Sevgisizliğine bir kalp verdim
Artık geri ver
Geri veremezsin aldıklarını
Artık geri ver
Geri verilmez hiçbir yanılgı
Yokluğuma emanet et
Sende benden kalanları
Her şeyi al
Bana beni geri ver
Bir şansım olsun
Başka yer, başka zaman
Sensiz ömrüm olsun

Ah felek söyle bana ne yapmam gerek
Hayat berbat gel bu eli saymayalım
Ah felek söyle bana ölmem mi gerek
Hayat berbat biz yeniden başlayalım

Doğan pişman doğduğundan pes ettim bundan
Çekil hayatımdan
Git başımdan hayır öyle bela istemem

Doğan pişman doğduğundan ben bıktım bundan
Düş artık sırtımdan
Git başımdan felek böyle oyun olmaz olsun

Ah felek söyle bana ne yapmam gerek
Hayat berbat gel bu eli saymayalım
Ah felek söyle bana ölmem mi gerek
Hayat berbat al sırtımdan kamburunu
Biz yeniden başlayalım

Evimizin güneşiydi gülüşün
Fotoğraflar yerini tutmuyor oğlum
Ah oğlum, ah oğlum
Yıkanmadı gömleklerin
Kokun gitmesin diye
Montun asılı duruyor
Duvarda hala
Dönersen bir gün giyersin diye
Ah oğlum, ah oğlum
Varsa bir ayıbın, günahın
Paylaşırız, buradayız oğlum
Babalar eksik gösterse de çok sever
Dönmesen de bunu bil oğlum
Ah oğlum, ah oğlum

Eğer seni kırdıysam
Darıl bana
Ama bir gün beni ararsan
Bak ruhuna

Birden gecem tutarsa
Güneşi çevir bana
Sevgilim bağışla
Biraz zor olsa da

Affet beni akşamüstü
Gölgem uzarken
Öğleden sonra affet
Ne zaman istersen

Affet beni gece vakti
Ay doğmuş süzülürken
Sabaha kalmadan affet
Tam ayrılık derken

Çünkü sen çölüme yağmur oldun
Sen geceme gündüz oldun
Sen canıma yoldaş oldun
Sen kışıma yorgan oldun

Hani dal çiçeğe durduğum
Suydum da nerde, aktım su muydum
Yapraklar gibi savruldum da
Kış oldum
Her kim değdi geçtiyse cana
Unuttum unutuldum

Kim gelse
Geçse artık
Bu kırık kalbimden
Can diye, dayan diye durdum

Ey aşk ben senden
Bahar umduydum
Sen yine

Kış oldun
Uzun uzun

Ağır aksak
Kıpırdayan
Uzak uzak
Bu sızlayan
Şimdi seni
Uyutmayan
Tül tül olmuş
Hatıran

İki kışın
Arasından
Şu kopkoyu
Haziran
Vahşi hazin
Zamanlardan
Arta kalan
Yarandan

Yıkıldın doğruldun tekrar
Bir avuç külde uyandın
Ateşin tam ortasında
Soğukla yıkandın

Rüzgar kadar
Çıplak duran
Koyu yeşil
Bu ormandan
Bize kalan
Bir yalanmış
Hiçbir yere
Sığmayan

Çınla cismim
Her nerede
Bu mecalsiz
Kesik hece
Varmıyor ki
Hiçbir yere
Aklı kalbe
Bağlayan

Kahvenin önünden
Şöyle salınıp geçerken
Hayat dururdu sanki
Zamana değmeden
Bulaşır neş’esi
Konuşup söylerken
Dağılırdı gam keder
İnsanın kalbinden

Mahallenin sevgilisi
Kadeh gibi çınlar sesi
Yaz kış açık penceresi
Ah, Sebahat Abla !

Patiskadan perdeleri
Rüzgar taşır etekleri
Saksıları, çiçekleri
Ah, kokuyor hala !

Çamlarına vururken
Batan güneşin rengi
Radyoda ince saz
Söyler kalptekini
Ne ruhun esrarı
Ne aşkın kudreti
Herkes öder gün gelir
Payına düşeni

Mahallenin afilisi
Siyah meşinden ceketi
Yara gibi gülümserdi
Ah Eşref Ağbi !

Rakıyı susuz içerdi
Sebahat ablayı sevdi
Ortalığı duman etti
Ah Eşref Ağbi !

İkisi de sahipsizdi
Kimse bilmez neden bitti
Kavuşmadan kaderleri
Bu şarkı bitti !

Dün gece içtim
Kadehler dolusu yine sensiz
Dolaştım sokaklarda
Islak kaldırımlarda
Gözlerime yaşlar doldu
Soğuk bir rüzgar okşadı yüzümü
Ayrılık rüzgarı
Tanıdım onu ıslak nefesinden

Allahım bilmem neden
Geldi bunlar başıma
Birdenbire kapıldık
Ayrılık rüzgarına
Oysa hayat akıp gider
Sanki bir şey olmamışçasına
Güneş de doğuyor
Gülerek umutsuz yarınlarıma

Bir ayrılık şarkısı dolaşır dillerde
Seven gönüllerde

Sevgilim ellerin artık
Tutmayacak ellerimi
Boşuna arayacak
Gözlerin gözlerimi
Kim bilir belki de bir gün
Unutacaksın aşkımı ve beni
Bense hep seni sevdim
Unuttum gözlerinde gözlerimi

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen

Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terk etme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen kadınım

Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahı
Sen

Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen kadınım

Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen

Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen kadınım

Zor, zor, ah çok zor
Kor düşerse
İçindeki nefese
Sen dursan da yolun yürür ateşe
Kanatları tutuşur meleklerin
Can susar
Kanar kalbindeki köşe
Bak ruhun
Şimdi tanıyor kendini
Aşk bu, aşk bu
Ten bu, can bu
Aşk bu, aşk bu
Ten bu, can bu
Kederle parlar ateşteki neşe

Kanatları tutuşur meleklerin
Kederle parlar ateşteki neşe

Aşk tesadüfleri sever
Kader ayrılıkları
Yıllar geçmeyi sever
İnsan aramayı

Güller açmayı sever
Zaman soldurmayı
Eller birleşmeyi sever
Yollar ayrılmayı

Herkes geçmişi öder
Bir yol ayrımında
Başlamak istersen
Yeni bir hayata
Gölgeni yedek
Bırak ardında

Hayat tekrarları sever
Yeniden başlamayı
Kuşlar dalları sever
Kanatlarsa uçmayı